5 dingen die je moet weten over multiple sclerose (MS)

Laatst bijgewerkt: 10 maart 2021

5 dingen die je moet weten over multiple sclerose (MS)

U kunt legaal toegang krijgen tot nieuwe geneesmiddelen, zelfs als ze niet zijn goedgekeurd in uw land.

Leer hoe

Lees het laatste nieuws over MS-onderzoek, de goedkeuring van Ocrevus ocrelizumab) door de FDA voor zowel relapsing als progressieve vormen van MS, inzichten en bronnen.

vrouw zittend op een heuvel

Nu het onderzoek naar MS zich in hoog tempo ontwikkelt en de FDA Ocrevus ocrelizumab) onlangs heeft goedgekeurd voor de behandeling van zowel recidiverende als progressieve vormen van MS, is dit wat je moet weten:

  1. Wat is multiple sclerose MS?
  2. Nieuwste onderzoek
  3. Behandelingen
  4. FDA goedkeuring van Ocrevus ocrelizumab)
  5. Ondersteuning

1. Wat is multiple sclerose MS?

MS is een chronische, inflammatoire, auto-immuunziekte die het centrale zenuwstelsel aantast, en in het bijzonder de communicatie tussen de hersenen en andere delen van het lichaam.1

MS-symptomen omvatten veranderingen in het gevoel, mobiliteit, fysieke coördinatie, gezichtsvermogen en cognitie.2 De ziekte wordt voornamelijk geclassificeerd als relapsing-remitting of primair progressief (PPMS) op basis van het aanvankelijke ziektebeloop.

In de relapsing vorm, die bij 85-90% van de patiënten voorkomt, wordt MS gekenmerkt door perioden van verslechtering van het functioneren (terugvallen of aanvallen) die aanvankelijk worden gevolgd door herstelperioden (remissies). In de primair progressieve vorm (10-15% van de patiënten) wordt MS gekenmerkt door een gestaag verslechterende functie vanaf het begin van de symptomen, vaak zonder vroege terugvallen of remissies.2

De meeste mensen krijgen hun eerste MS-symptomen tussen hun 20e en 40e jaar. Het eigen immuunsysteem van de patiënt lijkt samen met omgevingsfactoren de oorzaak te zijn van de schade aan de neuronen, maar het waarom en hoe zijn antwoorden waar onderzoekers nog steeds naar op zoek zijn.3

Hoewel MS een enorm uitdagende aandoening kan zijn, leiden veel mensen met de ziekte een gezond en actief leven.

Jack Osbourne, zoon van de Britse rockster Ozzy Osbourne, kreeg in 2012 de diagnose MS en creëerde in samenwerking met Teva Neuroscience de website You Don't Know Jack About MS. De site biedt inzichten en hulpmiddelen voor mensen die net zijn gediagnosticeerd of die leven met relapsing vormen van MS. Jack houdt zich aan het motto "Aanpassen en overwinnen" en gebruikt de hashtag #JackMSchat op Twitter om zijn ervaringen met MS onder de aandacht te brengen.

Ook filmmaker Jason DaSilva kreeg op 25-jarige leeftijd de diagnose primair progressieve MS. Hij documenteerde zijn strijd met de degeneratieve neurologische ziekte in zijn film "When I Walk", waarmee hij in 2015 een Emmy Award won voor Outstanding Informational Programming.

2. Laatste onderzoek

Het MS-onderzoek gaat razendsnel en er wordt aanzienlijke vooruitgang geboekt in ons begrip van de ziekte. De classificatie van MS-fenotypes (fysieke en psychologische kenmerken), met de scheiding van de twee belangrijkste fenotypes (het relapsing en progressief beloop) en verdere subcategorisering heeft een waardevolle bijdrage geleverd aan een betere definitie van de behandeling van MS.4

Uit het meest recente MS-onderzoek blijkt dat de levensverwachting voor MS-patiënten in de loop der tijd aanzienlijk is toegenomen, waarbij mensen met MS gemiddeld ongeveer zeven jaar korter leven dan de algemene bevolking als gevolg van ziektecomplicaties of andere medische aandoeningen.5 Er zijn echter nieuwe aanwijzingen dat de incidentie van relapsing-remitting multiple sclerose mogelijk toeneemt, met name bij vrouwen.6

Hoewel er niet één test bestaat om de diagnose MS te stellen, wordt de diagnose vaak gesteld door middel van een MRI-scan van het hoofd en de wervelkolom om te zoeken naar kenmerkende laesies van MS. Dankzij vooruitgang op het gebied van MRI, serologische en genetische tests is de diagnose van andere aandoeningen die vaak met MS kunnen worden verward, verbeterd.2

Meer dan 20 jaar na de goedkeuring van het eerste medicijn tegen relapsing-remitting MS is de behandeling van MS radicaal veranderd. 

Hoewel er grote vooruitgang is geboekt in de behandeling van relapsing-remitting multiple sclerose met 14 geneesmiddelen die wettelijk zijn goedgekeurd, verloopt de ontwikkeling van therapieën die progressie voorkomen of omkeren langzamer.7

Ook is er grote behoefte aan effectieve therapieën voor progressieve MS die verergering voorkomen, schade ongedaan maken en de functie herstellen.[8] De International Progressive MS Alliance richt zich steeds meer op behandelingen voor progressieve MS en identificeert specifieke onderzoeksgebieden waarop ze zich moeten richten.

3. Behandelingen

Er bestaat geen genezing voor MS, maar er zijn behandelingen beschikbaar voor zowel recidiverende als primair progressieve symptomen.

man en vrouw

Eerder dit jaar keurde de FDA Ocrevusalgemeen bekend als ocrelizumab, voor de behandeling van zowel relapsing MS als primaire progressieve MS, waarmee het de eerste therapie is voor de behandeling van primaire progressieve MS (PPMS).1 Ocrelizumab zal beschikbaar zijn als eerstelijnsbehandeling, wat betekent dat er in de goedgekeurde etikettering geen aanbevelingen staan voor mensen om eerst andere MS-therapieën te proberen voordat ze het gaan gebruiken.

Dit is een cruciale eerste stap in de behandeling van primaire progressieve MS en zal naar verwachting een enorme impact hebben op het vinden van effectievere behandelingen voor iedereen met progressieve MS.

4. FDA goedkeuring van Ocrevus (ocrelizumab)

De FDA heeft de goedkeuring van Ocrevus (ocrelizumab) verleend aan Genetech, Inc.

De werkzaamheid van ocrelizumab voor de behandeling van recidiverende vormen van MS werd aangetoond in twee klinische onderzoeken bij 1.656 deelnemers die gedurende 96 weken werden behandeld. Beide onderzoeken vergeleken ocrelizumab met een ander MS-medicijn, Rebif (interferon bèta-1a). In beide onderzoeken hadden de patiënten die ocrelizumab kregen in vergelijking met Rebif minder vaak een terugval en minder vaak een verslechtering van de invaliditeit.1

In een onderzoek naar PPMS bij 732 deelnemers die ten minste 120 weken werden behandeld, vertoonden degenen die ocrelizumab kregen een afname in de progressie van invaliditeit vergeleken met placebo.1

De behandeling met Ocrelizumab wordt toegediend door een zorgverlener met behulp van een naald in een ader, een zogenaamde intraveneuze infusie. De eerste twee infusies worden 2 weken na elkaar gegeven, gevolgd door een infusie om de 6 maanden.8

Het precieze mechanisme waardoor ocrelizumab zijn therapeutische werking uitoefent bij multiple sclerose is onbekend, maar het wordt verondersteld te binden aan een type antigeen, CD20 genaamd, dat gevonden wordt op het oppervlak van sommige antilichamen (pre-B en volwassen B-lymfocyten) en hun dood te induceren.1 Op deze manier wordt verondersteld te voorkomen dat deze antilichamen neuronen beschadigen.

De mogelijke bijwerkingen van ocrelizumab zijn de bijwerkingen die vaak worden veroorzaakt door infusiereacties, zoals huiduitslag, jeuk, ademhalingsproblemen of bloeddrukdaling. Voor elke infusie moeten patiënten medicijnen krijgen om het risico op infusiegerelateerde allergische reacties te verminderen. Ernstige bijwerkingen zijn een verhoogd risico op infecties of kanker. De meest voorkomende bijwerkingen van ocrelizumab zijn infecties van de bovenste en onderste luchtwegen en huidinfecties.8

Uit recente analyses blijktdat ocrelizumab een uitdaging zal vormen voor andere ziektemodificerende behandelingen voor relapsing MS en dat het nu de voorkeur geniet van velen, waarbij neurologen voorspellen dat ocrelizumab het volgende geneesmiddel zal worden voor ongeveer 20% van hun relapsing MS-patiënten.

Voor primair progressieve MS-patiënten is ocrelizumab momenteel de enige goedgekeurde behandeling en daarom voor velen het voorkeursmedicijn. 

5. Ondersteuning

Hier is een lijst met MS-steungroepen en hulpbronnen die meer informatie geven over MS en behandelingen:


Referenties

1. https://www.fda.gov/NewsEvents/Newsroom/PressAnnouncements/ucm549325.htm

2. Brownlee et al. The Lancet. April 2017. doi: 10.1016/S0140-6736(16)30959-X

3. https://www.ninds.nih.gov/Disorders/Patient-Caregiver-Education/Hope-Through-Research/Multiple-Sclerosis-Hope-Through-Research#3215_5

4. Lublin et al. Neurology. Juli 2014. doi: 10.1212/WNL.0000000000000560

5. Ann Marrie et al. Neurology. Mei 2015. doi: 10.1212/WNL.0000000000001718

6. Hirst et al. J Neurol Neurosurg Psychiatry. April 2009. doi: 10.1136/jnnp.2008.144667

7. Ontaneda et al. The Lancet. April 2017. doi: 10.1016/S0140-6736(16)31320-4

8. https://www.fda.gov/Drugs/InformationOnDrugs/ucm553004.htm

9. https://multiplesclerosisnewstoday.ocrevus

 

Disclaimer

Let op: niets kan de zorg van uw arts vervangen. Breng geen wijzigingen aan in je behandeling of schema's zonder eerst met je zorgverleners te overleggen. Dit artikel is niet bedoeld om een diagnose te stellen of een ziekte te behandelen.