Niet-goedgekeurde medicijnen invoeren in Italië

Medicijnen importeren in Italië

Bekijk Engelse versie

Import van geneesmiddelen voor persoonlijk gebruik die niet beschikbaar of goedgekeurd zijn in Italië

In situazioni in cui un paziente necessita di un medicinale essenziale per la propria salute, ma tale medicinale non è disponibile o non è stato approvato in Italia, è possibile ricorrere all'importazione per uso personale. Questa possibilità è prevista e regolamentata dal Decreto Legislativo n. 219 del 24 aprile 2006, che stabilisce le norme relative all'importazione di medicinali per uso personale, garantendo la sicurezza dei pazienti e il rispetto delle normative sanitarie.

Normatief referentiekader

Il Decreto Legislativo n. 219/2006 recepisce le direttive europee in materia di medicinali per uso umano, stabilendo le condizioni per la produzione, l'immissione in commercio, la distribuzione e l'importazione di medicinali. In particolare, gli articoli 70 e 71 disciplinano le condizioni in cui è possibile importare medicinali non autorizzati in Italia per uso personale, definendo le responsabilità dei medici, dei pazienti e delle autorità competenti.

Vereisten voor invoer

Per procedere all'importazione di un medicinale non autorizzato in Italia per uso personale, è necessario soddisfare una serie di requisiti volti a garantire la sicurezza del paziente e il corretto utilizzo dei farmaci. De belangrijkste vereisten zijn onder andere:

  • Prescrizione Medica Dettagliata: Il medico curante deve rilasciare una prescrizione medica dettagliata, specificando il nome commerciale e la denominazione comune internazionale (DCI) del medicinale, la posologia, la durata del trattamento e le motivazioni cliniche che giustificano l'uso del medicinale non disponibile in Italia.
  • Motivatie van de arts: Oltre alla prescrizione, il medico deve fornire una dichiarazione motivata che attesti l'indispensabilità del medicinale per il paziente, evidenziando l'assenza di alternative terapeutiche autorizzate e disponibili sul territorio nazionale.
  • Consenso Informato del Paziente: Il paziente deve essere informato in maniera esaustiva sui benefici e sui potenziali rischi associati all'uso del medicinale non autorizzato, sottoscrivendo un consenso informato che attesti la comprensione e l'accettazione di tali rischi.
  • Quantità Limitate per Uso Personale: Il medicinale può essere importato esclusivamente in quantità adeguate all'uso personale del paziente, generalmente corrispondenti a un ciclo di trattamento non superiore a tre mesi, salvo diversa indicazione motivata dal medico.
  • Conformità alle Norme Doganali: L'importazione deve avvenire nel rispetto delle normative doganali vigenti, con la corretta dichiarazione del medicinale alle autorità doganali al momento dell'ingresso nel territorio italiano.
  • Eventuele autorizzazione dell'AIFA: In alcuni casi, come per medicinali contenenti sostanze stupefacenti o psicotrope, potrebbe essere necessaria un'autorizzazione preventiva da parte dell'Agenzia Italiana del Farmaco (AIFA) o di altre autorità competenti.

Importprocedure

1. Consultazione con il Medico Curante

Il primo passo consiste in una approfondita consultazione con il medico curante, che valuterà la situazione clinica del paziente, le opzioni terapeutiche disponibili e la necessità di ricorrere a un medicinale non autorizzato in Italia. Il medico deve assicurarsi che non esistano alternative terapeutiche equivalenti approvate e disponibili nel paese.

2. Voorbereiding van medische documentatie

Il medico preparerà la documentazione necessaria, che include:

  • La prescrizione medica dettagliata, con tutte le informazioni richieste.
  • Una dichiarazione motivata che giustifichi la necessità del medicinale.
  • Il consenso informato firmato dal paziente.

3. Ricerca di un Fornitore Estero Accreditato

Il paziente o il medico dovranno individuare un fornitore estero accreditato, come una farmacia o un grossista autorizzato, in grado di fornire il medicinale e di rispettare le normative internazionali per la spedizione di prodotti farmaceutici.

4. Organizzazione della Spedizione

È importante assicurarsi che la spedizione del medicinale avvenga nel rispetto delle condizioni di conservazione appropriate e che sia accompagnata da tutta la documentazione necessaria. Il fornitore estero deve essere informato sulle normative italiane e sulle esigenze doganali per evitare ritardi o blocchi in dogana.

5. Procedure Doganali e Controlli

All'arrivo del medicinale in Italia, le autorità doganali esamineranno il pacco e la documentazione allegata. In caso di dubbi o mancanza di documenti, il medicinale potrebbe essere sequestrato o bloccato. È possibile che vengano richieste ulteriori informazioni o conferme da parte del medico o del paziente.

6. Ritiro en gebruik van geneesmiddelen

Dopo aver superato i controlli, il paziente può ritirare il medicinale e iniziare il trattamento sotto la supervisione del medico curante. È fondamentale seguire scrupolosamente le indicazioni del medico e monitorare eventuali effetti collaterali o reazioni avverse.

Specifieke tips voor geneesmiddelen

Medicinali Inhoud Sostanze Stupefacenti o Psicotrope

L'importazione di medicinali contenenti sostanze stupefacenti o psicotrope è soggetta a regolamentazioni particolarmente rigorose, in conformità con le convenzioni internazionali e la legislazione nazionale(Decreto del Presidente della Repubblica n. 309/1990). In tali casi, è necessaria un'autorizzazione specifica e l'adempimento di procedure aggiuntive.

Medicijnen voor zorgeloos gebruik

Per medicinali in fase sperimentale o non ancora autorizzati per una specifica indicazione terapeutica, i pazienti affetti da patologie gravi o rare possono accedere all'uso compassionevole. Questa procedura, regolata dall'AIFA, consente l'accesso a trattamenti innovativi previo consenso informato e autorizzazione dell'agenzia.

Verantwoordelijkheid en verantwoordelijkheid van de patiënt

Il paziente ha la responsabilità di:

  • Geef nauwkeurige informatie aan de arts over de eigen gezondheidstoestand en de lopende behandelingen.
  • Zorg ervoor dat de medicijnen worden geïmporteerd via wettelijke en veilige kanalen.
  • Segnalare immediatamente al medico eventuali reazioni avverse o problemi durante il trattamento.

Ruolo del Medico Curante

Il medico curante deve:

  • Valutare attentamente la necessità clinica del medicinale non autorizzato.
  • Informeer de patiënt over de potentiële risico's en voordelen van de behandeling.
  • Garantire che tutta la documentazione sia completa e conforme alle normative.
  • Houd de patiënt tijdens de behandeling goed in de gaten.

Belang van normconformiteit

Il rispetto delle procedure e delle normative vigenti è essenziale per:

  • Garantire la sicurezza e l'efficacia del trattamento.
  • Vermijd wettelijke sancties of het sequestro van medicijnen.
  • Mantenere la tracciabilità dei medicinali e prevenire il rischio di prodotti contraffatti o di qualità inferiore.

Meer informatie

Per maggiori dettagli sulle procedure e le normative, è possibile consultare:

Verwijzingen

Engelse versie

Importeren van geneesmiddelen voor persoonlijk gebruik die niet beschikbaar of goedgekeurd zijn in Italië

Wanneer een patiënt een essentieel geneesmiddel nodig heeft voor zijn gezondheid, maar een dergelijk geneesmiddel niet beschikbaar of goedgekeurd is in Italië, is het mogelijk om het te importeren voor persoonlijk gebruik. Deze mogelijkheid wordt geboden en geregeld door Wetgevingsdecreet nr. 219 van 24 april 2006, dat de regels vaststelt voor het importeren van geneesmiddelen voor persoonlijk gebruik, waarbij de veiligheid van de patiënt en de naleving van de gezondheidsvoorschriften worden gewaarborgd.

Regelgevend kader

Wetsdecreet nr. 219/2006 implementeert Europese richtlijnen over geneesmiddelen voor menselijk gebruik en stelt voorwaarden aan de productie, het in de handel brengen, de distributie en de invoer van geneesmiddelen. Specifiek regelen de artikelen 70 en 71 de voorwaarden waaronder het mogelijk is om geneesmiddelen in te voeren die in Italië niet zijn toegelaten voor persoonlijk gebruik, waarbij de verantwoordelijkheden van artsen, patiënten en bevoegde autoriteiten worden gedefinieerd.

Vereisten voor invoer

Om over te gaan tot de invoer van een geneesmiddel dat in Italië niet is toegelaten voor persoonlijk gebruik, moet aan verschillende vereisten worden voldaan om de veiligheid van de patiënt en het juiste gebruik van geneesmiddelen te garanderen. De fundamentele vereisten zijn onder andere:

  • Gedetailleerd medisch voorschrift: De behandelend arts moet een gedetailleerd medisch recept afgeven, met vermelding van de commerciële naam en de internationale generieke benaming (INN) van het geneesmiddel, de dosering, de duur van de behandeling en klinische redenen die het gebruik van het geneesmiddel rechtvaardigen dat niet beschikbaar is in Italië.
  • Gemotiveerde verklaring van de arts: Naast het voorschrift moet de arts een gemotiveerde verklaring afgeven waarin wordt bevestigd dat het geneesmiddel onmisbaar is voor de patiënt en waarin wordt benadrukt dat er geen goedgekeurde en beschikbare therapeutische alternatieven zijn op het nationale grondgebied.
  • Geïnformeerde toestemming van de patiënt: De patiënt moet grondig worden geïnformeerd over de voordelen en mogelijke risico's van het gebruik van het niet-toegestane geneesmiddel en moet een geïnformeerde toestemming ondertekenen waaruit blijkt dat hij/zij deze risico's begrijpt en accepteert.
  • Beperkte hoeveelheden voor persoonlijk gebruik: Het geneesmiddel mag uitsluitend worden geïmporteerd in hoeveelheden die geschikt zijn voor persoonlijk gebruik door de patiënt, in het algemeen overeenkomend met een behandelingscyclus van maximaal drie maanden, tenzij anders gerechtvaardigd door de arts.
  • Naleving van douaneregels: De invoer moet voldoen aan de geldende douaneregels, met de juiste aangifte van het geneesmiddel bij de douaneautoriteiten bij binnenkomst op Italiaans grondgebied.
  • Mogelijke AIFA-autorisatie: In sommige gevallen, zoals bij geneesmiddelen die narcotische of psychotrope stoffen bevatten, kan voorafgaande toestemming van het Italiaanse Geneesmiddelenbureau (AIFA) of andere bevoegde instanties nodig zijn.

Gedetailleerde importprocedure

1. Overleg met de behandelend arts

De eerste stap bestaat uit een diepgaand consult met de behandelend arts, die de klinische situatie van de patiënt, de beschikbare therapeutische opties en de noodzaak om een geneesmiddel te gebruiken dat niet is goedgekeurd in Italië, zal beoordelen. De arts moet zich ervan vergewissen dat er geen gelijkwaardige therapeutische alternatieven zijn goedgekeurd en beschikbaar zijn in het land.

2. Voorbereiding van medische documentatie

De arts stelt de nodige documentatie op, waaronder:

  • Het gedetailleerde medische voorschrift met alle vereiste informatie.
  • Een gemotiveerde verklaring die de noodzaak van het geneesmiddel rechtvaardigt.
  • De geïnformeerde toestemming van de patiënt, ondertekend door de patiënt.

3. Een geaccrediteerde buitenlandse leverancier vinden

De patiënt of arts moet een geaccrediteerde buitenlandse leverancier identificeren, zoals een apotheek of een erkende groothandelaar, die in staat is om het geneesmiddel te leveren en die voldoet aan de internationale voorschriften voor het verzenden van farmaceutische producten.

4. Verzending regelen

Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de verzending van het geneesmiddel plaatsvindt onder de juiste opslagcondities en vergezeld gaat van alle benodigde documentatie. De buitenlandse leverancier moet op de hoogte zijn van de Italiaanse regelgeving en douanevereisten om vertragingen of blokkades bij de douane te voorkomen.

5. Douaneprocedures en -inspecties

Bij aankomst van het geneesmiddel in Italië zullen de douaneautoriteiten het pakket en de bijgevoegde documentatie onderzoeken. In geval van twijfel of ontbrekende documenten kan het geneesmiddel in beslag worden genomen of worden vastgehouden. De arts of patiënt kan om aanvullende informatie of bevestigingen worden gevraagd.

6. Verzameling en gebruik van het geneesmiddel

Nadat de controles zijn geslaagd, kan de patiënt het medicijn ophalen en beginnen met de behandeling onder toezicht van de behandelend arts. Het is cruciaal om de instructies van de arts strikt op te volgen en bijwerkingen of bijwerkingen in de gaten te houden.

Overwegingen over specifieke soorten geneesmiddelen

Geneesmiddelen die verdovende middelen of psychotrope stoffen bevatten

De invoer van geneesmiddelen die verdovende middelen of psychotrope stoffen bevatten is onderworpen aan bijzonder strenge regels, in overeenstemming met internationale verdragen en nationale wetgeving(presidentieel besluit nr. 309/1990). In dergelijke gevallen zijn specifieke vergunningen en de naleving van aanvullende procedures noodzakelijk.

Geneesmiddelen voor Compassionate Use

Voor geneesmiddelen die zich in een experimentele fase bevinden of nog niet zijn toegelaten voor een specifieke therapeutische indicatie, hebben patiënten met ernstige of zeldzame ziekten toegang tot compassionate use. Deze procedure, gereguleerd door AIFA, geeft toegang tot innovatieve behandelingen met geïnformeerde toestemming en autorisatie van het agentschap.

Verantwoordelijkheden en taken van de patiënt

De patiënt is verantwoordelijk voor:

  • Correcte informatie verstrekken aan de arts over hun gezondheidstoestand en lopende therapieën.
  • Ervoor zorgen dat het medicijn via legale en veilige kanalen wordt geïmporteerd.
  • Bijwerkingen of problemen tijdens de behandeling onmiddellijk melden aan de arts.

Rol van de behandelend arts

De behandelend arts moet:

  • Beoordeel zorgvuldig de klinische noodzaak van het niet-toegestane geneesmiddel.
  • Informeer de patiënt over de mogelijke risico's en voordelen van de behandeling.
  • Zorg ervoor dat alle documentatie volledig is en voldoet aan de voorschriften.
  • Houd de patiënt nauwlettend in de gaten tijdens de behandeling.

Belang van naleving van regelgeving

Naleving van procedures en geldende voorschriften is essentieel voor:

  • De veiligheid en werkzaamheid van de behandeling garanderen.
  • Voorkom juridische sancties of inbeslagname van het medicijn.
  • De traceerbaarheid van geneesmiddelen behouden en het risico op vervalste of ondermaatse producten voorkomen.

Verdere informatie

Voor meer informatie over procedures en voorschriften kunt u terecht bij:

Referenties

0