30 minuten met Esther Dyson

Een gesprek met onze allereerste investeerder over patiënten, artsen en innovatie in de gezondheidszorgsector

Typ "Esther Dyson" in je Google zoekmachine en een van de eerste links die je ziet is een artikel met "5 tips om het geld van Esther Dyson te krijgen". Dyson heeft geïnvesteerd in bedrijven die zijn overgenomen door Google en Yahoo en heeft zich de laatste tijd gericht op lucht- en ruimtevaart, menselijk kapitaal en uiteindelijk de gezondheidszorg - inclusief startups die praktische oplossingen bieden voor de huidige inefficiënties.

Waarom de gezondheidszorg? Wat hebben startups te bieden in deze sector en hoe kunnen we creativiteit en innovatie gebruiken om de ervaring van patiënten te verbeteren? Toen Esther vorige maand in Amsterdam was, maakten we van de gelegenheid gebruik om onze allereerste investeerder te ontmoeten en juist deze onderwerpen te bespreken.

Dyson zegt dat haar overstap naar de gezondheidsarena geen strategische beslissing was, maar een logische: "Ik doe graag dingen die ertoe doen, en als ik een dienstmeisje was, zou ik graag een vuile kamer hebben zodat ik die kon schoonmaken. Gezondheidszorg leek me een van de smerigste kamers die er zijn, en een die het waard was om schoongemaakt te worden."

Een rode draad door veel van de bedrijven waar Esther bij betrokken is, lijkt empowerment te zijn. The Way to Wellville, bijvoorbeeld, wil een hele gemeenschap de middelen geven om hun eigen mogelijkheden voor gezondheid en welzijn te ontwerpen, terwijl 23andme individuen een gedetailleerde uitsplitsing van hun DNA geeft zodat ze hun genetische gezondheidsrisico's beter kunnen beheren. everyone.org fungeert als een wereldwijde kopersclub voor patiënten, die patiënten de mogelijkheid biedt om de nieuwste overzees goedgekeurde geneesmiddelen op recept te kopen en te importeren, en in hun eigen land behandeld te worden.

Waarom besloot Dyson te investeren in everyone.org? "Ik hield van het fundamentele voorstel," zei ze. "Er zijn mensen, er zijn drugs... ze hebben elkaar nodig. Laten we het waarmaken!"

Voor Dyson gaat de vooruitgang van technologie in de gezondheidszorg niet over hoeveel het wordt gebruikt, maar eerder hoe goed het wordt gebruikt: "We passen de dingen die we weten nog steeds niet toe. Praat met iedereen en ze zullen zeggen: 'dit moet gebeuren, dat moet gebeuren; patiënten moeten dit doen... dokters moeten dat doen'. Deze informatie zou op grote schaal beschikbaar moeten zijn en gedeeld moeten worden, maar dat gebeurt allemaal niet."

"Ik doe graag dingen die ertoe doen, en als ik een dienstmeisje was, zou ik graag een vuile kamer hebben zodat ik die kon schoonmaken. Gezondheidszorg leek een van de smerigste kamers in de buurt, en een die het schoonmaken waard was."

We spraken over de mogelijkheid voor ondernemers, individuen en sociale ondernemingen om met creatieve oplossingen te komen en de gaten in gezondheidssystemen wereldwijd op te vullen. De meest innovatieve veranderingen zijn vaak de meest eenvoudige concepten.

Dyson noemt een scenario waarin artsen zich vaak bevinden: tijdgebrek tijdens consulten met hun patiënten, waarbij ze "gewoonweg geen tijd hebben om met patiënten te praten over alle dingen waarover ze zouden moeten praten". Spartanburg, een van de vijf Wellville-gemeenschappen, probeert dit probleem aan te pakken met een programma dat "The Other 45" heet. Tijdens het consult besteedt de arts vijftien minuten aan het zorgvuldig uitleggen van een diagnose of een behandelplan aan de patiënt en het beantwoorden van eventuele eerste vragen (maar laten we eerlijk zijn, vaak is de patiënt nerveus en heeft hij tijd nodig om het nieuws of de instructies die hij net heeft gekregen te verwerken). De arts laat de patiënt dan achter bij een arts in opleiding die de resterende 45 minuten (van elk uur) de informatie die de patiënt niet kon opnemen, grondig doorneemt. In tegenstelling tot de arts heeft de arts in opleiding de tijd om de patiënt meer vragen te stellen: Kunt u zich dit medicijn veroorloven? Heeft u een veilige plaats om het te bewaren? Begrijpt u wat het betekent om gluten te vermijden? Kunt u naar boven lopen? Het voordeel voor de patiënt is duidelijk; de arts profiteert ook van het vertrouwen dat de patiënt beter geïnformeerd zal zijn en eerder geneigd zal zijn om instructies op te volgen.

Op de vraag over het gebruik van overzees goedgekeurde medicijnen, wijst Dyson op het conflict dat sommige artsen kunnen voelen: "Het is een uitdaging wanneer je de verantwoordelijkheid hebt zonder alle controle."

In ons gesprek haalden we een paar recente onderzoeken aan waarin bewijs werd gevonden van 'defensieve besluitvorming' onder artsen, waarbij beslissingen over behandelingen meer gebaseerd zijn op angst voor juridische aansprakelijkheid dan op het belang van de patiënt. Uit een onderzoek uit 2010 bleek dat de deelnemende artsen veel conservatievere behandelingen voor hun patiënten kozen dan ze voor zichzelf zouden doen - zelfs wanneer ze nauwkeurig voorspelden dat de patiënt voor een 'riskantere' behandeling zou kiezen. Het belangrijkste is echter dat patiënten zich niet bewust waren van deze discrepanties en dachten dat de beslissingen die hun artsen voor zichzelf namen, vergelijkbaar zouden zijn met de beslissingen voor hun patiënten.

Het is een ingewikkelde kwestie, waarbij de expertise van de arts moet worden afgewogen tegen het recht van de patiënt op zelfbeschikking, keuzevrijheid en het recht om een nieuw medicijn te proberen. Dyson geeft aan dat er naast de angst om aangeklaagd te worden nog andere factoren zijn die de arts in overweging zou kunnen nemen: 'Ik neem het risico voor mezelf omdat ik weet wat ik doe - maar begrijpt de patiënt echt de risico's?'

Uit een onderzoek uit 2010 bleek dat de deelnemende artsen veel conservatievere behandelingen voor hun patiënten kozen dan ze voor zichzelf zouden doen - zelfs als ze nauwkeurig voorspelden dat de patiënt voor een 'riskantere' behandeling zou kiezen.

We kunnen er nog één bedenken - de arts zou bezorgd kunnen zijn dat de patiënt de kosten van de overzeese goedgekeurde behandeling, die niet gesubsidieerd wordt door de overheid, niet zal kunnen betalen. Maar is dit een reden om de optie niet op tafel te leggen en de patiënt te laten beslissen?

Eén ding is zeker - informatietechnologie, globalisering en de digitale wereld zorgen voor de opkomst van wat patiëntenvoorvechter Dave deBronkart en anderen 'e-patiënten ' noemen - patiënten die actief deelnemen aan hun medische zorg door gebruik te maken van internet en andere digitale hulpmiddelen om informatie te verzamelen over medische aandoeningen die hen en hun familie treffen. Op dezelfde manier als 'The Other 45' patiënten in staat stelt om artsen diepgaandere vragen te stellen over hun aandoening, moedigt informatie van bedrijven als everyone.org open gesprekken aan tussen de patiënt en de arts over behandelingsopties die zijn goedgekeurd en beschikbaar zijn in andere landen.

Dit brengt ons bij iets anders waarvan Dyson denkt dat de gezondheidssector het zou kunnen verbeteren om patiënten mondiger te maken: het communiceren van medische informatie en klinische testresultaten in lekentaal:

"[Neem bijvoorbeeld de bewering dat] 'de levensduur gemiddeld met twee maanden wordt verlengd': Wat betekent dat? Betekent het dat de meeste mensen twee maanden langer leven en dan sterven, of betekent het dat 20 procent van hen daadwerkelijk bijna een jaar langer leeft... of dat 1 of 2 procent oneindig herstelt? Het zijn de details buiten de getallen die je misschien niet weet. Laat een populatie van 100 mensen zien en laat dan zien wat de statistieken betekenen. Dus met dit medicijn overleven 3 mensen... met dit medicijn overleven 6 mensen. Laat zien wat het betekent voor een werkelijke populatie in plaats van ze getallen te geven die ze niet helemaal begrijpen."

Je kunt alle technologie en gegevens van de wereld hebben, maar als je de informatie niet communiceert op een manier die de patiënt begrijpt, wat heeft het dan voor zin? Voor Dyson is technologie "niet voor videospelletjes of gokken - het is om mensen gezond te maken". Als de gezondheidszorg de ruimte is waar het meest aan gewerkt moet worden, lijkt het erop dat er genoeg is om iedereen bezig te houden - inclusief Esther Dyson.