30 minuten met Esther Dyson

Een praatje met onze allereerste engeleninvesteerder over patiënten, artsen en het injecteren van innovatie in de zorgsector

Typ "Esther Dyson" in uw Google-zoekmachine en een van de eerste links die u ziet is een artikel met "5 Tips voor het verkrijgen van Esther Dyson's geld". Na investeringen in bedrijven die zijn opgepakt door Google en Yahoo, heeft Dyson zich meer recentelijk gericht op ruimtevaart, menselijk kapitaal en ten slotte de gezondheidszorg - inclusief startups die praktische oplossingen bieden voor de huidige inefficiënties.

Waarom de gezondheidszorg? Wat hebben startende bedrijven te bieden in deze ruimte en hoe kunnen we creativiteit en innovatie gebruiken om de patiëntenervaring te verbeteren? Toen Esther vorige maand langskwam in Amsterdam, maakten we van de gelegenheid gebruik om onze allereerste angel-investeerder te ontmoeten en juist deze onderwerpen te bespreken.

Dyson zegt dat haar verhuizing naar de gezondheidszorg geen strategische beslissing was, maar een logische: "Ik doe graag dingen die er toe doen, en als ik een dienstmeisje was, zou ik een vuile kamer willen, zodat ik die kan schoonmaken. Gezondheidszorg leek een van de vuilste kamers die er zijn, en een die het waard is om schoongemaakt te worden."

Een rode draad door veel van de bedrijven waar Esther bij betrokken is, lijkt empowerment te zijn. The Way to Wellville, bijvoorbeeld, wil een hele gemeenschap de middelen geven om hun eigen mogelijkheden voor gezondheid en welzijn te ontwerpen, terwijl 23andme individuen een gedetailleerde uitsplitsing van hun DNA geeft zodat ze hun genetische gezondheidsrisico's beter kunnen beheren. everyone.org fungeert als een wereldwijde kopersclub voor patiënten, die patiënten de mogelijkheid biedt om de nieuwste, overzees goedgekeurde geneesmiddelen op recept te kopen en te importeren, en in hun eigen land behandeld te worden.

Waarom besloot Dyson te investeren in everyone.org? "Ik hield van het fundamentele voorstel," zei ze. "Er zijn mensen, er zijn drugs... ze hebben elkaar nodig. Laten we het waarmaken!"

Voor Dyson gaat het bij de vooruitgang van de technologie in de gezondheidszorg niet om de mate waarin deze wordt gebruikt, maar om de mate waarin deze wordt toegepast: "We passen de dingen die we kennen nog steeds niet toe. Als je met iemand praat, zeggen ze: 'dit moet gebeuren, dat moet gebeuren; patiënten moeten dit doen...artsen moeten dat doen'. Deze informatie zou breed beschikbaar moeten zijn en gedeeld moeten worden, en niets van dat alles gebeurt."

"Ik doe graag dingen die er toe doen, en als ik een dienstmeisje was, zou ik graag een vuile kamer hebben, zodat ik die kan schoonmaken. De gezondheidszorg leek een van de vuilste kamers in de buurt, en een die het waard was om schoongemaakt te worden."

We hebben gesproken over de mogelijkheid voor ondernemers, individuen en sociale ondernemingen om creatieve oplossingen aan te dragen en de hiaten in de gezondheidsstelsels wereldwijd op te vullen. De meest innovatieve veranderingen zijn vaak het meest eenvoudige concept.

Dyson haalt een scenario aan waar artsen zich vaak in bevinden: onder druk gezet worden tijdens consulten met hun patiënten, waarbij ze gewoonweg "geen tijd hebben om met patiënten te praten over alle dingen waarover ze zouden moeten praten". Spartanburg, een van de vijf gemeenschappen van Wellville, probeert dit probleem aan te pakken met een programma genaamd "The Other 45". Tijdens het consult besteedt de dokter een kwartier aan het zorgvuldig uitleggen van een diagnose of een behandelplan aan de patiënt en het beantwoorden van eventuele eerste vragen (maar laten we eerlijk zijn, de patiënt is vaak nerveus en heeft tijd nodig om het nieuws of de instructies die hij/zij net heeft gekregen op te nemen). De arts laat de patiënt dan achter bij een bewoner (arts in opleiding) om de resterende vijfenveertig minuten (van elk uur) grondig door te nemen in de informatie die de patiënt niet heeft kunnen opnemen. In tegenstelling tot de arts heeft de bewoner de tijd om de patiënt meer vragen te stellen: Kunt u zich dit medicijn veroorloven? Heeft u een veilige plek om het op te slaan? Begrijpt u wat het betekent om gluten te vermijden? Bent u in staat om naar boven te lopen? Het voordeel voor de patiënt ligt voor de hand; de arts heeft ook baat bij het vertrouwen dat de patiënt beter geïnformeerd zal zijn en meer kans heeft om de instructies op te volgen.

Op de vraag naar het gebruik van in het buitenland goedgekeurde geneesmiddelen merkt Dyson het conflict op dat sommige artsen kunnen voelen: "Het is een uitdaging als je de verantwoordelijkheid hebt zonder alle controle."

In ons gesprek haalden we enkele recente studies aan die bewijzen vonden van 'defensieve besluitvorming' onder artsen, waarbij beslissingen over de behandeling meer gebaseerd zijn op angst voor wettelijke aansprakelijkheid dan op het belang van de patiënt. Uit een studie uit 2010 bleek dat de deelnemende artsen veel conservatievere behandelingen voor hun patiënten selecteerden dan zij voor zichzelf zouden doen - zelfs wanneer zij nauwkeurig voorspelden dat de patiënt zou kiezen voor een 'riskantere' behandelingsoptie. Het belangrijkste is echter dat de patiënten zich niet bewust waren van deze discrepanties en dachten dat de beslissingen die hun artsen voor zichzelf namen, vergelijkbaar zouden zijn met de beslissingen voor hun patiënten.

Het is een complexe kwestie, waarbij de expertise van de arts wordt afgewogen tegen het recht van de patiënt op zelfbeschikking, keuzevrijheid en het recht om een nieuw geneesmiddel te proberen. Dyson geeft aan dat er andere factoren zijn die de arts zou kunnen overwegen, naast de angst om te worden aangeklaagd: Ik neem het risico voor mezelf omdat ik weet wat ik doe, maar begrijpt de patiënt de risico's wel?

Uit een studie uit 2010 bleek dat de deelnemende artsen veel conservatievere behandelingen voor hun patiënten selecteerden dan ze voor zichzelf zouden doen - zelfs als ze nauwkeurig voorspelden dat de patiënt zou kiezen voor een 'riskantere' behandelingsoptie.

We kunnen nog een andere bedenken - de dokter zou bezorgd kunnen zijn dat de patiënt zich de kosten van de overzeese goedgekeurde behandeling, die niet door de overheid wordt gesubsidieerd, niet kan veroorloven. Maar is dat geen reden om de optie in de eerste plaats op tafel te leggen en de patiënt te laten beslissen?

Eén ding is zeker - informatietechnologie, globalisering en de digitale wereld zorgen voor de opkomst van wat patiëntenvoorvechter Dave deBronkart en anderen 'e-patiënten ' noemen - patiënten die actief deelnemen aan hun medische zorg door gebruik te maken van internet en andere digitale hulpmiddelen om informatie te verzamelen over medische aandoeningen die hen en hun familie treffen. Op dezelfde manier als 'The Other 45' patiënten in staat stelt om artsen diepgaandere vragen te stellen over hun aandoening, moedigt informatie van bedrijven als everyone.org open gesprekken aan tussen de patiënt en de arts over behandelingsopties die zijn goedgekeurd en beschikbaar zijn in andere landen.

Dit brengt ons bij iets anders waarvan Dyson denkt dat de gezondheidssector zou kunnen verbeteren in de naam van empowerment van patiënten: het communiceren van medische informatie en klinische testresultaten in lekentaal:

"Neem bijvoorbeeld de verklaring dat er een gemiddelde verlenging van de levensduur van twee maanden is: Wat betekent dat? Betekent het dat de meeste mensen twee maanden langer leven en dan sterven, of betekent het dat 20 procent van hen daadwerkelijk bijna een jaar extra leeft... of dat 1 of 2 procent voor onbepaalde tijd herstelt? Het zijn de details die je misschien niet weet. Laat een populatie van 100 mensen zien en laat dan zien wat de statistieken betekenen. Dus met dit medicijn overleven 3 mensen... met dit medicijn overleven 6 mensen. Laat zien wat het betekent voor een echte bevolking in plaats van ze cijfers te geven die ze niet helemaal begrijpen."

Je kunt alle technologie en gegevens in de wereld hebben, maar als je de informatie niet communiceert op een manier die de patiënt zal begrijpen, wat is dan het nut? Voor Dyson is technologie "niet voor videospelletjes of gokken - het is voor het gezond maken van mensen." Als de gezondheidszorg de kamer is die het meeste werk nodig heeft, lijkt het alsof er genoeg is om iedereen bezig te houden - inclusief Esther Dyson.